Перш, чым уключаць рубільнікі, вярніце даўгі!

Нагадаем яшчэ раз пра сітуацыю, якая склалася ў сярэдзіне снежня мінулага года ў гаспадарках раёна з разлікамі за электраэнергію. На той момант агульная сума запазычанасці была ўнушальная, але шэраг гаспадарак нават і не збіра­ліся плаціць.  Энергетыкі пайшлі на крайнія меры — адключэнне сілкавання адміністрацыйных будынкаў некаторых таварыстваў (пра гэта падрабязна расказвалася ў рэйдавым матэрыяле, змешчаным у адным з пераднавагодніх нумароў «Нарачанскай зары»). І трэба сказаць, прынятыя захады для выпраўлення становішча мелі станоўчы вынік. Па стану на 1-га студзеня 2012 года ўдалося спагнаць з даўжнікоў больш за 1 мільярд 268 мільёнаў рублёў.

Тым не менш, становішча да канца не выпраўлена. За снежань 2011 года завінаваціліся ААТ «Зані», «Свір-Агра», «Будслаўскае». Так і хочацца сказаць: перш, чым уключаць рубільнікі, вярніце даўгі!

А вось яшчэ адзін сумны прыклад. Агульная сума запазычанасці па УП «Вішнеўскае-Агра» склала на 1-га студзеня 380901256 рублёў, па УП «Свінакомплекс «Буйкі» — 159151699 рублёў, па УП «МТФ «Сырмеж» — 186774329 рублёў.

Названыя  сельгаспрадпрыемствы — сфера ўплыву і адказнасці адпаведнага сталічнага інвестара. Ужо колькі год справы тут не ла­дзяцца. Аднаму толькі Нарачанскаму філіялу ААТ «Маладзечанскі малочны камбінат» завінаваціліся 76 мільёнаў рублёў. Тое ж тычыцца, бачна, і за энерганосьбіты. Са студзеня па снежань мінулага года з МТФ «Сыр­меж» паступіла за спажытую электраэнергію крыху больш за 45 мільёнаў рублёў, са свіна­комп­лексу «Буйкі» — 37 з паловай, а з «Вішнеўскага-Агра» ўвогуле нічога. Як высветлілася ў ходзе праверкі з удзелам начальніка Мядзельскага ўчастка Энергазбыту Н. П. Гапонік і майст­-
ра Мядзельскага РЭС Ю. М. Марчанкі, энергетычная служба там знаходзіцца ў занядбаным стане. Гэта тычыцца і вядзення дакументацыі, і практычнай работы таксама, слаба наладжаны кантроль за расходваннем энерганосьбітаў. Ды  плаціць па  рахунках тут ужо не здольны. Кантора, напрыклад, даўно ад­клю­чана ад электраэнергіі за тыя ж даўгі. Праўда, мясцовыя ўмельцы дадумаліся падключыцца да сталовай, але іх хітрыкі былі раскрыты. Пагрэцца работнікі бухгалтэрыі могуць ля печкі, а вось камп’ютары на дрывах не запусціш. Цікава, як жа цяпер рабіць шматлікія справаздачы? Хіба што дома?!

Завіталі на свінакомплекс «Буй­кі», на які затрачваецца нямала такіх дарагіх кілават. Апошнім часам  спажыванне электраэнергіі тут зменшылася, і можна было б, здаецца, парадавацца. Але прычына не ў эфектыўнасці гаспадарання. Хутчэй, наадварот.

— У нас не працуе каларыфер для абагравання матачніка, — сказала пры сустрэчы загадчыца Наталля Альбінаўна Драгун. — Невядома, калі адрамантуюць. Добра, што вялікіх маразоў няма. Адкорм і ўвогуле ніколі не абаграваўся. Няма пакуль цяпла і ў слясарным аддзяленні.

Праўда, лямпачкі ў жывёлагадоўчых памяшканнях гарэлі ва ўсю.

— У вас дома ў хляве адна, і то, напэўна, калі пакорміце свінку, выключаеце за сабой, — зрабіла слушную заўвагу Надзея Пятроўна.

Прыкмеціла яна электрычны абагравальнік на 3 кВт у неахайным закутку з паламанай падлогай, дзе месціцца, як разумею, сама Н. А. Драгун. Хто ведае, можа і ўсю ноч працаваў.

Гарэлі ў два рады лямпачкі і на ферме «Астраўляны». Там патлумачылі, што, маўляў, яшчэ ідзе дойка. Дарэчы (хоць гэта і не тычылася тэмы праверкі), не маглі не заўважыць, які бедлам панаваў у той дзень на ферме «Сырмеж». Памяшканне патанала ў гнаі (паламаўся транспарцёр), сістэма водапаення ў запушчаным стане. Доўгі час жанчыны не маглі распачаць дойку (была палова дзясятай), бо не прыйшоў на працу слесар, каб уключыць абсталяванне. Паскардзіліся даяркі і на нізкую зарплату.

Адбылася размова з выконваючым абавязкі дырэктара прыватнага вытворчага ўнітарнага прадпрыемства «МТФ «Сырмеж» А. В. Леўдзікавым. На пытанне Н. П. Гапонік: «Якую ён бачыць перспектыву ў сэнсе ліквідацыі даўгоў па электраэнергіі?» — Аляксандр Вячаслававіч шчыра адказаў: «Ніякай! Грошай няма!».

— Дык мы, акрамя  канторы, адключым у вас яшчэ і запраўку, мехмайстэрню, склады, гаражы, сушылку… Усяго 8 уводаў, — прадоўжыла Надзея  Пятроўна.

— Адключайце, ваша права, — спакойна адрэагаваў кіраўнік. — Таго ж паліва не маем ні літра. Майстэрні трохі шкада, можа хоць  нешта б рабілі…

На развітанне А. В. Леўдзікаў рашуча запэўніў, што абагравальнік, які мы ўбачылі ў каморы на свінакомплексе, ліквідуюць ужо заўтра. Мо яно так і бу­дзе. Але асабіста ў мяне ўзнікла пытанне: а што далей, ці прадугледжана менш энергаёмкая яму замена? Наўрад ці, зыходзячы з сітуацыі. Так што, апранайся цяплей, Наталля Альбінаўна!

Аляксандр БЫКАЎ.