Матулiна радасць

НАПЭЎНА, для кожнай матулі няма нічога даражэй на свеце за сваіх дзяцей, якіх нарадзіла, выхоўвае. За якіх неаднойчы недасыпала па начах. Хвалявалася, калі яны хварэлі. Засмучалася пры іх першых часовых цяжкасцях і няўдачах. Радавалася поспехам і перамогам, нават зусім нязначным.

Найвялікшым шчасцем для сябе лічыць тое, што ў яе ёсць любая дачушка, і Ірына Еўстафіеўна Пішч з курортнага пасёлка Нарач. Жанчына без сваёй Палінкі, наогул, не ўяўляе жыцця. Яны як адно цэлае, заўсёды разам. Выдатна ладзяць між сабой. Ім ніколі не бывае сумна. Нездарма ж маці і дачушка — найлепшыя сяброўкі. Яны разам чытаюць кнігі і гуляюць у розныя гульні, глядзяць тэлеперадачы і любімыя Палініны мультыкі, прыбіраюць у кватэры і нават удзельнічаюць на мамінай рабоце ў суботніках, якія там праводзяцца. Дарэчы, працуе І. Е. Пішч бухгалтарам у Нарацкім філіяле ААТ “Маладзечанскі малочны камбінат”. Карыстаецца павагай у калег.

Матуля атуляе адзінае дзіцятка пяшчотай і любоўю. Клапоціцца, аберагае ад бед і непрыемнасцей. Навучае дабрыні, быць стараннай і сумленнай, паважаць дарослых. І ў тым, што дзяўчынка расце шчырай, неабыякавай, вялікая заслуга Ірыны Еўстафіеўны. Палінка ўжо закончыла першы клас Нарацкай СШ №2. Любіць чытаць, маляваць. Яна дапытлівая і цікаўная, пра ўсё хоча ведаць. Па ўсім бачна, што расце нераўнадушны чалавек. Няхай і надалей дзяўчынка прыносіць сваёй матулі пабольш радасных і прыемных хвілін. Яны абедзве гэта заслужылі.