Меню

«Нідзе лепей не будзе». Тры сыны Наталлі Яноўскай працуюць у сельгасфіліяле «Дзягілі»

«Нідзе лепей не будзе». Тры сыны Наталлі Яноўскай працуюць у сельгасфіліяле «Дзягілі»

Пра Наталлю ЯНОЎСКУЮ параіў напісаць дырэктар гаспадаркі Аляксандр ВАРАШКЕВІЧ. «Шмат год Наталля Якаўлеўна сумленна і адказна адпрацавала даяркай, – расказаў. – На пенсіі, пакуль магла, таксама выручала, як трэба было некага падмяніць. І ўсе яе сыны працуюць у нашай гаспадарцы».

ПРА СЯБЕ

– Нарадзілася ў Нагаўках, – расказвае Наталля Яноўская. – 10 класаў у 1976-м скончыла і ў тым жа годзе замуж выйшла ў Нагаўшчыну. Працавала ў паляводстве, муж трактарыстам быў. І дома гаспадарка: дзве каровы, бычкі, свінаматка… Як муж памёр, сыны зусім малыя былі. Пасля знайшоўся чалавек – зноў выйшла замуж. Паехалі жыць у Зані. Зіму пабылі, але не спадабалася ў чужых людзях. Навучальны год скончыўся (Коля з Ванем ужо ў школу хадзілі) – вярнуліся ў свой калгас, жыллё ў Дзягілях атрымалі. А тады і Міша нарадзіўся. У 1992-м зноў аўдавела. Такі лёс – таўклася, як Марка ў пекле. Але ж трэба было жыць, хлопцаў падымаць.

Працавала ў сталоўцы ў Дзягілях, тэхнічкай у школе. Даяркай – у тым ліку на раздоі пяршачак. Цяжка было, думала: «Толькі б да пенсіі дапрацаваць, хай толькі 55 стукне». А як прыйшлося – толькі ў 62, здаецца, кінула. І потым Аляксандр Сяргеевіч (Варашкевіч, дырэктар сельгасфіліяла. – Заўвага.), бывала, папросіць то падмяніць, як хто прыхварэе, то выхадны даць. Як не паслухаць? І ён жа нам дапамагае: сена дае, збожжа выпісвае. Цяпер ужо не змагла б на ферме працаваць, а тады сілы болей было.

ПРА ПРАЦУ

– Даяркай працаваць нават зараз цяжка, – канстатуе Наталля Якаўлеўна. – Хоць вёдры ўжо цягаць не трэба, малако само бяжыць па трубе. А перш усё было ўручную. Я яшчэ школьніцай зімовымі канікуламі давала выхадныя даяркам у Нагаўках. Трэба было а палове чацвёртай устаць, зайсці на ферму. Тады падаіць. І цялят даяркі самі глядзелі. Гэта цяпер нейкія прафілакторыі. А тады ў кароўніку ў рад клеткі з цялятамі стаялі – не прайсці. А працаваць трэба, куды ж падзенешся?

Галлё, бывала, нарыхтоўвалі. Зімой – сасновае з ігліцай, летам альховае з лісцем. Былі такія «Валгары», у іх, бывала, падаеш галлё. І таўставатыя сукі ішлі – секліся там, малоліся. Тады ў мяшкі затарвалі, а потым каровам у муку дадавалі. Бо гэта цяпер у камбікармах усяго хапае, а даўней змелюць збожжа – і ўсё.

І кармы даяркі самі раздавалі. Кармавыя сталы пазней з’явіліся. А перш такія як начоўкі стаялі цагляныя. Сенажу ў іх накідаеш, наверх – буракоў. А пасля дойкі, адыходзячы, – сена. І на раніцу кармоў пакідаеш. Здаралася, каровы пазрываюцца (вартаўнік адзін, дзе ж ён іх навяжа), паядуць усё за ноч. Тады раніцай няма чаго даць – рыкаюць.

ПРА СЯМ’Ю

– Сыны прафесіі маюць, працуюць, зарабляюць добра, – кажа Наталля Якаўлеўна. – Коля ў Слабадской школе разам з атэстатам атрымаў правы трактарыста, адразу пасля выпускнога ў свой калгас уладкаваўся. Ваня па адукацыі повар, у курортным пасёлку прафтэхвучылішча скончыў. У арміі поварам быў, тады ў Нарачы. А потым у калгас вярнуўся, сезонна па спецыяльнасці працаваў. Цяпер слесарам на ферме. Міша – трактарыст, пасля дзевяці класаў у Камарова пайшоў. Коля з Мішам некаторы час працавалі ў Мядзельскім ПМС, кватэры ў Мядзеле пабудавалі. Цяпер усе трое ў сваім калгасе. «Нікуды і не кратайцеся, – кажу ім. – Палучкі добрыя, нідзе вам лепей не будзе».

Сям’я наша вялікая: сыны, нявесткі, унукі, праўнукі. Як збяруцца ўсе – 15 чалавек! Суседзі кажуць: «А-я-яй, як ты спраўляешся? Гэта ж толькі свае прыедуць – поўная хата гасцей». І праўда, пакуль працавала, даводзілася няпроста. Прадуктаў хапае, а гатаваць няма калі. Трохразовая дойка, дамоў прыляціш – усё бягом. Здарыцца вальнейшы час – пельменяў, бывала, зраблю 200 штук і замарожу. Галубцоў гэтак сама падрыхтую, калдуноў. Едуць дзеці – а ў мяне хуценька ўсё гатова.

Але і за работу такая сям’я возьмецца – сіла! Хто дрэвы абразае, хто сукі цягае, хто гной кідае. Як мурашачкі!

Наталля ЛІСІЦКАЯ

Фота аўтара

Лента новостей
Загрузить ещё
Информационное агентство «Минская правда»
ул. Б. Хмельницкого, д. 10А Минск Республика Беларусь 220013
Phone: +375 (44) 551-02-59 Phone: +375 (17) 311-16-59